NICU

1399/8/4 0:0
بخش مراقبتهای ویژه نوزادان - NICU بخشی است که در آن تجهیزات مخصوص نوزادان و کادر بیمارستانی که مهارت ویژه ای در مراقبت از نوزادان دارند را شامل می شود. این بخش با طراحی مخصوص برای کمک به نوزادانی است که نیاز به مراقبت های بیشتری دارند.

مراقبتهای ویژه نوزادان
(NICU)
(neonatal intensive care unit)
در بخش مراقبت های ویژه نوزادان ، اقدامات طبی و مداخلات پزشکی گوناگونی برای نوزادان انجام می شود. NICU های اولیه در فاصله سال های ۱۹۵۰ تا ۱۹۶۰ میلادی توسط متخصصان کودکان و با هدف درمان نوزدان بدحال به وجود آمدند. تامین گرمای لازم برای نوزاد، جداسازی او از محیط آلوده خارج از رحم مادر، پیشگیری از انتقال عفونت، تغذیه مخصوص و دسترسی آسان و سریع به ابزار و تجهیزات پزشکی تخصصی و پزشکان و پرسنل متخصص از مهم ترین عواملی بودند که فضا را برای بستری نوزادان و درمان آنها در این بخش آماده کردند.
امروزه تقریبا همه بیمارستان های تخصصی زایمان و کودکان و برخی بیمارستان‌های بزرگ عمومی و چندتخصصی به بخش NICUمجهز شده اند. در این بخش، نوزادان معمولا در دستگاه های مخصوصی به نام انکوباتور و وارمر یا گرم کننده تابشی نگهداری می شوند. دمای این دستگاه ها بر حسب وزن و نیاز جسمانی نوزادان تنظیم می شود. برخی نوزادان که با وزنی کمتر از معمول به دنیا می آیند یا به دنبال زایمانی سخت متولد می شوند، نیازمند کمک و حمایت تنفسی نیز هستند که بسته به وخامت وضعیت تنفسی شان، با استفاده از تجهیزات مختلف موجود در این بخش تحت درمان قرار می گیرند. ورود و خروج افراد در این بخش نیز محدود به پرسنل و والدین نوزادان است تا محیط برای نگهداری نوزادان، پاک و عاری از عوامل بیماری زا باقی بماند. حتی همین تردد محدود نیز باید با رعایت مقررات بهداشتی لازم برای کنترل عفونت و پیشگیری از انتقال آلودگی به NICU باشد. انکوباتور و وارمر؛ دو کلمه ای که در NICUزیاد شنیده می شود.
انکوباتور یا گرم کن، دستگاهی است که برای تنظیم شرایط محیط نوزاد ساخته شده است. درجه حرارت، روشنایی، رطوبت، میزان اکسیژن، جداسازی نوزاد از محیط اطراف و محافظت از او در برابر عوامل عفونی از عواملی هستند که با توجه به نیازهای هر نوزادی تنظیم می شوند تا او در بهترین شرایط نگهداری شود. ولی اگر مشکل نوزاد، حادتر باشد و ضرورت پیدا کند که چند نفر از اعضای تیم درمانی با هم برای نوزاد، کارهای درمانی را انجام بدهند، ممکن است نوزاد در دستگاهی به نام وارمر یا گرم کننده تابشی قرار داده شود تا دسترسی به او و انجام مداخلات درمانی آسان تر شود. به علاوه، در وارمر، حرارت مستقیم از بالای دستگاه به نوزاد می تابد و او را گرم نگه می دارد. البته گرما و رطوبت این دستگاه نیز مانند اینکوباتور قابل تنظیم است.
NICU ها امروزه بیشتر مخصوص نوزادانی هستند که وزنی بسیار کمتر از معمول یا بیماری هایی بسیار شدید دارند. بعضی از این نوزادان حاصل بارداری های چندقلویی هستند اما بیشترشان نوزادان نارسی هستند که زودتر از زمان مقرر متولد شده اند. امروزه زایمان زودرس و روش های پیشگیری از آن، توجه بسیاری از متخصصان را به خود جلب کرده و با اینکه طب نوین با کمک های پرستاری به خوبی می تواند از نوزادان نارس تا رسیدن به سن و وضعیت عادی مراقبت و حمایت کند، نمی توان منکر شد که پیشگیری از تولد این نوزادان و به تعویق انداختن این زایمان ها بسیار ارزشمند تر است.
در ۱۰ سال گذشته سعی شده که شرایط بهتری برای والدین نوزادان فراهم شود تا بیشتر به مشارکت در نگهداری از نوزادشان تشویق شوند و در طول مدت بستری نوزادشان در NICU ، ضمن رعایت مقررات لازم، بتوانند در کنار او بمانند. جالب است بدانید که اخیرا ثابت شده که بهترین انکوباتور برای نوزاد، آغوش والدین است. در NICU های پیشرو، نوزاد را به جای انکوباتور در آغوش پدر یا مادرش قرار می‌دهند؛ به طوری که پوست بدنش مستقیما با پوست آن ها در تماس باشد و گرمای لازم را از این طریق به دست آورد؛ ضمن اینکه هر نوع وسیله کمک تنفسی لازم یا هر کدام از تجهیزاتی که لازم باشد نیز به نوزاد متصل می ماند. به این روش، اصطلاحا مراقبت کانگورویی گفته می‌شود.
البته نوزادانی که بسیار نارس یا بیمارند، تحمل تحریکات لمسی زیاد را ندارند و در مورد آن ها از این روش استفاده نمی شود. همچنین در مورد وسایلی که در بخش های ویژه به نوزادان متصل می شود (مانند حسگرهای پوستی درصد اکسیژن یا پالس اکسی متر و سوزن ها و سرنگ‌ها) انواع بسیار ظریفی به بازار آمده اند که کوچک و سبک بوده و مختص نوزادان بسیار نارس و کم وزن طراحی و ساخته شده اند. حتی ماشین ها و دستگاه های آزمایشگاهی بسیار حساسی نیز ساخته شده که با مقادیر خیلی کمی از نمونه خون، اندازه گیری و آزمایشات لازم را انجام می دهد تا هنگام نمونه گیری، خون زیادی از نوزادان گرفته نشود و به هدر نرود. خیلی از اشکالات NICU های قدیمی، به مرور زمان برطرف شده است. مثلا اصطلاح تعویض خون که سابقا به وفور در مورد نوزادان شنیده و انجام می شد، به تدریج با راه حل های بهتری جایگزین شده و خوشبختانه بسیار کمتر استفاده می شود و امروزه روش های زیادی برای پیشگیری از ناسازگاری های خونی مادر و نوزاد وجود دارد که به کمک پزشکان آمده است اما درمان بعضی از بیماری ها مانند اختلالات تنفسی و خون ریزی های مغزی هنوز چندان آسان نیست و به همین دلیل، خیلی از پزشکان و محققان همچنان مشغول تحقیق و به دست آوردن راه حل های ساده تری برای آن ها هستند. بعضی از نوزادان نارسی که به خاطر وجود NICU های قدیمی، جانشان نجات داده شده و زنده مانده اند، نیاز به مراقبت های خاص و دایمی در تمام طول زندگی داشتند که همواره باعث نگرانی والدین و پزشکان و احتمال وجود مشکلات و معلولیت هایی مانند فلج مغزی و اختلالات یادگیری در این نوزادان می شد اما خوشبختانه امروزه بسیاری از محققان سرگرم کشف راهکارهای مفیدتر و تازه تری برای حل این گونه مشکلات هستند.
دوران بستری نوزاد در NICU ، بسته به نوع بیماری و شرایط نوزاد، از یک روز تا چند ماه متغیر است اما احتمال بهبود و بقای نوزادانی که در این بخش بستری می شوند، صرف نظر از سن تولد آن ها، به طور متوسط در حدود ۷۰ درصد است و می توان گفت که با وجود این بخش و پیشرفت های طب نوین در رشته های تخصصی نوزادان، شانس زنده ماندن نوزادان بسیار نارس به طور چشم گیری افزایش یافته است. قبل از به وجود آمدن این بخش ها، نوزادانی که در بدو تولدشان وزنی کمتر از ۱۴۰۰ گرم داشتند، به ندرت زنده می ماندند اما امروزه به واسطه وجود NICU ، نوزادانی با سن ۲ هفته و وزن ۵۰۰ گرم هم شانس زیادی برای زنده ماندن دارند.

نام و نام خانوادگی مسئول بخش: معصومه قاسمی فرد
پست سازمانی مسئول بخش:سرپرستار
مدرک تحصیلی مسئول بخش:کارشناس پرستاری
تعداد پرسنل:
پرستار: 9 نفر بهیار: 3 نفر